wesółko

Polish

Etymology

From wesoło +‎ -ko.

Pronunciation

• (Greater Poland):
  • (Central Greater Poland) IPA^(key): /vɛˈsow.kɔ/

Noun

wesółko n

1. (Central Greater Poland) diminutive of wesoło

Further reading

• Oskar Kolberg (1877) “wesółko”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 25