werktuig

Dutch

Etymology

From werk +‎ tuig (“thing, device”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋɛrk.tœy̯x/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: werk‧tuig

Noun

werktuig n (plural werktuigen, diminutive werktuigje n)

1. tool

   Synonym: gereedschap

Derived terms

• landbouwwerktuig
• martelwerktuig
• werktuigbouwkunde
• werktuigkunde