weerloos

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch weerloos. Equivalent to weer +‎ -loos.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈʋeːr.loːs/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: weer‧loos
  • Rhymes: -eːrloːs

Adjective

[edit]

weerloos (comparative weerlozer, superlative meest weerloos or weerloost)

  1. defenseless

Declension

[edit]
Declension of weerloos
uninflected weerloos
inflected weerloze
comparative weerlozer
positive comparative superlative
predicative/adverbial weerloos weerlozer het weerloost
het weerlooste
indefinite m./f. sing. weerloze weerlozere weerlooste
n. sing. weerloos weerlozer weerlooste
plural weerloze weerlozere weerlooste
definite weerloze weerlozere weerlooste
partitive weerloos weerlozers

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Afrikaans: weerloos