wczasowicz

Polish

Etymology

From wczasy +‎ -owicz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ft͡ʂaˈsɔ.vit͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvit͡ʂ
• Syllabification: wcza‧so‧wicz

Noun

wczasowicz m pers (female equivalent wczasowiczka)

1. holidaymaker, vacationer

   Synonyms: urlopowicz, letnik, turysta

Declension

Declension of wczasowicz

	singular	plural
nominative	wczasowicz	wczasowicze
genitive	wczasowicza	wczasowiczów
dative	wczasowiczowi	wczasowiczom
accusative	wczasowicza	wczasowiczów
instrumental	wczasowiczem	wczasowiczami
locative	wczasowiczu	wczasowiczach
vocative	wczasowiczu	wczasowicze

Related terms

adjective

• wczasowy

 

nouns

• wczasowisko
• wczasy

 

verb

• wczasować

 

Further reading

• wczasowicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wczasowicz in Polish dictionaries at PWN