warkot

Polish

Etymology

Deverbal from warkotać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvar.kɔt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -arkɔt
• Syllabification: war‧kot

Noun

warkot m inan (diminutive warkocik)

1. growl, burr, whirr (of a machine, engine)

Declension

Declension of warkot

	singular	plural
nominative	warkot	warkoty
genitive	warkotu	warkotów
dative	warkotowi	warkotom
accusative	warkot	warkoty
instrumental	warkotem	warkotami
locative	warkocie	warkotach
vocative	warkocie	warkoty

Related terms

nouns

• warczenie
• warknięcie
• warkotanie

 

verbs

• warczeć
• warknąć
• warkotać

 

Further reading

• warkot in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• warkot in Polish dictionaries at PWN