włosienica

See also: włosienicą

Old Polish

Etymology

From włosiany +‎ -ica. First attested in the middle of the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /vɫɔɕɛɲit͡sa/
• IPA^(key): (15^th CE) /vɫɔɕɛɲit͡sa/

Noun

włosienica f

1. hairshirt, cilice, bristle shirt, fur shirt, usually worn in self-mortification
   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 736:

     Thy, dzyevko luda mego, opaschy szye ve vloszyenycza, czvsch zglem vloszyanym (accingere cilicio Jer 6, 26)

     [Ty, dziewko luda mego, opaszy sie we włosienicę, czusz zgłem włosianym (accingere cilicio Jer 6, 26)]

Descendants

• Polish: włosienica

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “włosienica”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish włosienica.

Pronunciation

• IPA^(key): /vwɔ.ɕɛˈɲi.t͡sa/
• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: wło‧sie‧ni‧ca

Noun

włosienica f

1. (obsolete) Alternative form of włosiennica

Declension

Declension of włosienica

	singular	plural
nominative	włosienica	włosienice
genitive	włosienicy	włosienic
dative	włosienicy	włosienicom
accusative	włosienicę	włosienice
instrumental	włosienicą	włosienicami
locative	włosienicy	włosienicach
vocative	włosienico	włosienice

Further reading

• włosienica in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “włosienica”, in Słownik języka polskiego