wąsacz

See also: Wąsacz

Polish

Etymology

From wąs +‎ -acz.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈvɔw̃.sat͡ʂ/, /ˈvɔn.sat͡ʂ/

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): /ˈvɔw̃.sat͡ʂ/, /ˈvɔn.sat͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔw̃sat͡ʂ
• Syllabification: wą‧sacz

Noun

wąsacz m pers

1. (colloquial) a man with a prominent moustache

   Synonym: wąsal

Declension

Declension of wąsacz

	singular	plural
nominative	wąsacz	wąsacze
genitive	wąsacza	wąsaczy/wąsaczów
dative	wąsaczowi	wąsaczom
accusative	wąsacza	wąsaczy/wąsaczów
instrumental	wąsaczem	wąsaczami
locative	wąsaczu	wąsaczach
vocative	wąsaczu	wąsacze

Noun

wąsacz m animal

1. a species of catfish

   wąsacz niebieski ― bushymouth catfish

2. barbu (bearded chicken)
3. (Kuyavia, Zbijewo) type of cattle disease causing paralysis

Declension

Declension of wąsacz

	singular	plural
nominative	wąsacz	wąsacze
genitive	wąsacza	wąsaczy
dative	wąsaczowi	wąsaczom
accusative	wąsacza	wąsacze
instrumental	wąsaczem	wąsaczami
locative	wąsaczu	wąsaczach
vocative	wąsaczu	wąsacze

Further reading

• wąsacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wąsacz in Polish dictionaries at PWN
• Władysław Matlakowski (1892) “wąsacz”, in Słownik wyrazów ludowych zebranych w Czerskiem i na Kujawach (in Polish), Kraków: nakł. Akademii Umiejętności; Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego pod zarządem A. M. Kosterkiewicza, page 19