vuurpijl

Dutch

Etymology

Compound of vuur (“fire”) +‎ pijl (“arrow, projectile”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvyːr.pɛi̯l/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: vuur‧pijl

Noun

vuurpijl m (plural vuurpijlen, diminutive vuurpijltje n)

1. a flare
2. (fireworks) a rocket