vuurgevaarlijk

Dutch

Etymology

From vuren (“to fire, to shoot”) +‎ gevaarlijk (“dangerous”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌvyːr.ɣəˈvaːr.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: vuur‧ge‧vaar‧lijk

Adjective

vuurgevaarlijk (comparative vuurgevaarlijker, superlative vuurgevaarlijkst)

1. (of criminals) likely to use a firearm, armed and dangerous, trigger-happy

   Synonym: vuurwapengevaarlijk