voortijdig

Dutch

Etymology

voor + tijdig

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌvoːrˈtɛi̯.dɪx/

• Audio:

  (file)

Adjective

voortijdig (comparative voortijdiger, superlative voortijdigst)

1. untimely, premature

Declension

Declension of voortijdig
uninflected	voortijdig
inflected	voortijdige
comparative	voortijdiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		voortijdig	voortijdiger	het voortijdigst het voortijdigste
indefinite	m./f. sing.	voortijdige	voortijdigere	voortijdigste
	n. sing.	voortijdig	voortijdiger	voortijdigste
	plural	voortijdige	voortijdigere	voortijdigste
definite		voortijdige	voortijdigere	voortijdigste
partitive		voortijdigs	voortijdigers	—