vokalagarmonia
Ingrian
[edit]Etymology
[edit]From vokala (“vowel”) + garmonia (“harmony”). Akin to Finnish vokaaliharmonia.
Pronunciation
[edit]- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈʋokɑlɑˌɡɑrmoniɑ/, [ˈʋo̞kɑɫɑˌɡɑrmŏ̞ˌniɑ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈʋokɑlɑˌɡɑrmoniɑ/, [ˈʋo̞ɡ̊ɑɫɑˌɡ̊ɑrmo̞ˌniɑ]
- Rhymes: -iɑ
- Hyphenation: vo‧ka‧la‧gar‧mo‧ni‧a
Noun
[edit]vokalagarmonia
Declension
[edit]| Declension of vokalagarmonia (type 3/kana, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | vokalagarmonia | vokalagarmoniat |
| genitive | vokalagarmonian | vokalagarmonioin |
| partitive | vokalagarmoniaa | vokalagarmonioja |
| illative | vokalagarmoniaa | vokalagarmonioi |
| inessive | vokalagarmonias | vokalagarmoniois |
| elative | vokalagarmoniast | vokalagarmonioist |
| allative | vokalagarmonialle | vokalagarmonioille |
| adessive | vokalagarmonial | vokalagarmonioil |
| ablative | vokalagarmonialt | vokalagarmonioilt |
| translative | vokalagarmoniaks | vokalagarmonioiks |
| essive | vokalagarmonianna, vokalagarmoniaan | vokalagarmonioinna, vokalagarmonioin |
| exessive1) | vokalagarmoniant | vokalagarmonioint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
[edit]- V. I. Junus (1936) Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 18