vitulus marinus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From vitulus + marīnus. Compare English sea calf and the use of other terrestrial animals' names to create names of aquatic and semiaquatic animals in compounds with the adjective marīnus: porcus marīnus (“porpoise”, literally “sea pork”) rāna marīna (“anglerfish”, literally “sea frog”).
Pronunciation
[edit](Classical Latin) IPA(key): /ˈu̯i.tu.lus ˈma.ri.nus/, [ˈu̯ɪt̪ʊɫ̪ʊs̠ ˈmärɪnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈvi.tu.lus ˈma.ri.nus/, [ˈviːt̪ulus ˈmäːrinus]
Noun
[edit]vitulus marīnus m (genitive vitulī marīnī); second declension
- seal, sea calf
- Synonyms: vitulus, phōca, (Medieval Latin) canis marīnus
- 121 C.E., Suetonius, De Vita Caesarum, volume Aug.90:
- Tonitrua et fulgura paulo infirmius expavescebat, ut semper et ubique pellem vituli marini circumferret pro remedio, […]
- He had so great a fear of thunder and lightnings that, wherever he be, he always packed the hide of a seal to cover himself with as relief, […]
Declension
[edit]Second-declension noun with a second-declension adjective.
Further reading
[edit]- marinus vitulus marinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.