vittatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /u̯itˈtaː.tus/, [u̯ɪt̪ˈt̪äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /vitˈta.tus/, [vit̪ˈt̪äːt̪us]
Adjective
[edit]vittātus (feminine vittāta, neuter vittātum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | vittātus | vittāta | vittātum | vittātī | vittātae | vittāta | |
Genitive | vittātī | vittātae | vittātī | vittātōrum | vittātārum | vittātōrum | |
Dative | vittātō | vittātō | vittātīs | ||||
Accusative | vittātum | vittātam | vittātum | vittātōs | vittātās | vittāta | |
Ablative | vittātō | vittātā | vittātō | vittātīs | |||
Vocative | vittāte | vittāta | vittātum | vittātī | vittātae | vittāta |
Related terms
[edit]References
[edit]- “vittatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “vittatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- vittatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.