virkku
Appearance
Finnish
[edit]Etymology
[edit]From Proto-Finnic *virkku, equivalent to virkk- + -u, from the same root as virkeä.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]virkku
Declension
[edit]Inflection of virkku (Kotus type 1*A/valo, kk-k gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | virkku | virkut | |
genitive | virkun | virkkujen | |
partitive | virkkua | virkkuja | |
illative | virkkuun | virkkuihin | |
singular | plural | ||
nominative | virkku | virkut | |
accusative | nom. | virkku | virkut |
gen. | virkun | ||
genitive | virkun | virkkujen | |
partitive | virkkua | virkkuja | |
inessive | virkussa | virkuissa | |
elative | virkusta | virkuista | |
illative | virkkuun | virkkuihin | |
adessive | virkulla | virkuilla | |
ablative | virkulta | virkuilta | |
allative | virkulle | virkuille | |
essive | virkkuna | virkkuina | |
translative | virkuksi | virkuiksi | |
abessive | virkutta | virkuitta | |
instructive | — | virkuin | |
comitative | — | virkkuine |
Derived terms
[edit]Further reading
[edit]- “virkku”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-04