Jump to content

virgesinn

From Wiktionary, the free dictionary

Luxembourgish

[edit]

Verb

[edit]

virgesinn (third-person singular present gesäit vir, preterite gesouch vir, past participle virgesinn, past subjunctive geséich vir, auxiliary verb hunn)

  1. to foresee
  2. to prepare, to plan for

Conjugation

[edit]
Conjugation of virgesinn
infinitive virgesinn
participle virgesinn
auxiliary hunn
singular plural
1st person
ech
2nd person
du
3rd person
hien/si/hatt
1st person
mir
2nd person
dir
3rd person
si
indicative present simple gesi vir gesäis vir gesäit vir gesi vir gesitt vir gesi vir
preterite gesouch vir gesouchs vir gesouch vir gesouche vir gesoucht vir gesouche vir
present perfect hu virgesinn hues virgesinn huet virgesinn hu virgesinn hutt virgesinn hu virgesinn
past perfect hat virgesinn has virgesinn hat virgesinn hate virgesinn hat virgesinn hate virgesinn
future simple wäert virgesinn wäerts virgesinn wäert virgesinn wäerte virgesinn wäert virgesinn wäerte virgesinn
future perfect wäert virgesinn hunn wäerts virgesinn hunn wäert virgesinn hunn wäerte virgesinn hunn wäert virgesinn hunn wäerte virgesinn hunn
conditional simple geséich vir geséichs vir geséich vir geséiche vir geséicht vir geséiche vir
present géif virgesinn géifs virgesinn géif virgesinn géife virgesinn géif virgesinn géife virgesinn
perfect hätt virgesinn häss virgesinn hätt virgesinn hätte virgesinn hätt virgesinn hätte virgesinn
imperative affirmative geséi vir gesitt vir