viabilis
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From viō (“I travel”) + -bilis.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /u̯iˈaː.bi.lis/, [u̯iˈäːbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /viˈa.bi.lis/, [viˈäːbilis]
Adjective
[edit]viābilis (neuter viābile); third-declension two-termination adjective
Declension
[edit]Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | viābilis | viābile | viābilēs | viābilia | |
genitive | viābilis | viābilium | |||
dative | viābilī | viābilibus | |||
accusative | viābilem | viābile | viābilēs viābilīs |
viābilia | |
ablative | viābilī | viābilibus | |||
vocative | viābilis | viābile | viābilēs | viābilia |
Descendants
[edit]References
[edit]- viabilis in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung