viðvíkja
Faroese
[edit]Etymology
[edit]Composition of við (with) and víkja (to move, retreat)
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]viðvíkja
Conjugation
[edit]| Conjugation of viðvíkja (group v-36-2) | ||
|---|---|---|
| infinitive | viðvíkja | |
| supine | viðvikið/ viðvíkt | |
| participle (a26/a5)1 | viðvíkjandi | viðvikin/ viðvíktur |
| present | past | |
| first singular | viðvíki | viðveik/ viðvíkti |
| second singular | viðvíkur/ viðvíkir |
viðveikst/ viðvíkti |
| third singular | viðvíkur/ viðvíkir |
viðveik/ viðvíkti |
| plural | viðvíkja | viðviku/ viðvíktu |
| imperative | ||
| singular | viðvíkj! | |
| plural | viðvíkjið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||