viðbót

Icelandic

Etymology

From við +‎ bót, based on the phrasal verb bæta við (“add (to)”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈvɪð.pouːt]

Noun

viðbót f (genitive singular viðbótar, nominative plural viðbætur)

1. addition

Declension

Declension of viðbót (feminine, based on bót)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	viðbót	viðbótin	viðbætur	viðbæturnar
accusative	viðbót	viðbótina	viðbætur	viðbæturnar
dative	viðbót	viðbótinni	viðbótum	viðbótunum
genitive	viðbótar	viðbótarinnar	viðbóta	viðbótanna

Derived terms

• í viðbót
• til viðbótar