verraad

Dutch

Pronunciation

• Rhymes: -aːt
• IPA^(key): /vəˈraːt/

• Audio:

  (file)

Noun

verraad n (uncountable)

1. betrayal, treason

   Hij werd beschuldigd van verraad tegen het koninkrijk. ― He was accused of treason against the kingdom.

   Haar verraad deed hem diep pijn. ― Her betrayal hurt him deeply.

   Ze kon niet geloven dat haar beste vriend zulk een verraad kon plegen. ― She couldn't believe that her best friend could commit such betrayal.

Derived terms

• hoogverraad

Verb

verraad

1. inflection of verraden:
   1. first-person singular present indicative
   2. (in case of inversion) second-person singular present indicative
   3. imperative

Anagrams

• vaarder