verleidelijk

Dutch

Etymology

From verleiden +‎ -lijk.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /vərˈlɛidələk/

Adjective

verleidelijk (comparative verleidelijker, superlative verleidelijkst)

1. alluring, tempting, seductive

Declension

Declension of verleidelijk
uninflected	verleidelijk
inflected	verleidelijke
comparative	verleidelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		verleidelijk	verleidelijker	het verleidelijkst het verleidelijkste
indefinite	m./f. sing.	verleidelijke	verleidelijkere	verleidelijkste
	n. sing.	verleidelijk	verleidelijker	verleidelijkste
	plural	verleidelijke	verleidelijkere	verleidelijkste
definite		verleidelijke	verleidelijkere	verleidelijkste
partitive		verleidelijks	verleidelijkers	—