Jump to content

veriturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of vereor

Participle

[edit]

veritūrus (feminine veritūra, neuter veritūrum); first/second-declension participle

  1. About to fear, about to revere

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative veritūrus veritūra veritūrum veritūrī veritūrae veritūra
genitive veritūrī veritūrae veritūrī veritūrōrum veritūrārum veritūrōrum
dative veritūrō veritūrae veritūrō veritūrīs
accusative veritūrum veritūram veritūrum veritūrōs veritūrās veritūra
ablative veritūrō veritūrā veritūrō veritūrīs
vocative veritūre veritūra veritūrum veritūrī veritūrae veritūra