verbositas
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From verbōsus (“verbose”) + -tās.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /u̯erˈboː.si.taːs/, [u̯ɛrˈboːs̠ɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /verˈbo.si.tas/, [verˈbɔːs̬it̪äs]
Noun
[edit]verbōsitās f (genitive verbōsitātis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | verbōsitās | verbōsitātēs |
Genitive | verbōsitātis | verbōsitātum |
Dative | verbōsitātī | verbōsitātibus |
Accusative | verbōsitātem | verbōsitātēs |
Ablative | verbōsitāte | verbōsitātibus |
Vocative | verbōsitās | verbōsitātēs |
Descendants
[edit]- → Galician: verbosidade
- → German: Verbosität
- → Italian: verbosità
- → Middle French: verbosité
- → Portuguese: verbosidade
References
[edit]- “verbositas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- verbositas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.