verbazingwekkend

Dutch

Etymology

From verbazing (“amazement”) +‎ wekkend (“arousing”).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

verbazingwekkend (comparative verbazingwekkender, superlative verbazingwekkendst)

1. amazing

Declension

Declension of verbazingwekkend
uninflected	verbazingwekkend
inflected	verbazingwekkende
comparative	verbazingwekkender
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		verbazingwekkend	verbazingwekkender	het verbazingwekkendst het verbazingwekkendste
indefinite	m./f. sing.	verbazingwekkende	verbazingwekkendere	verbazingwekkendste
	n. sing.	verbazingwekkend	verbazingwekkender	verbazingwekkendste
	plural	verbazingwekkende	verbazingwekkendere	verbazingwekkendste
definite		verbazingwekkende	verbazingwekkendere	verbazingwekkendste
partitive		verbazingwekkends	verbazingwekkenders	—

Adverb

verbazingwekkend

1. amazingly

   Verbazingwekkend genoeg vermelden de annalen slechts negen tot zestien slachtoffers. — Amazingly enough, the annals mention only nine to sixteen victims.