ventumi

Esperanto

Etymology

From vento (“wind”) +‎ -um-.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): [ventˈumi]
• Rhymes: -umi
• Hyphenation: vent‧um‧i

Verb

ventumi (present ventumas, past ventumis, future ventumos, conditional ventumus, volitive ventumu)

1. to fan
2. to winnow

Conjugation

Conjugation of ventumi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		ventumas		ventumis		ventumos
active participle		ventumanta	ventumantaj	ventuminta	ventumintaj	ventumonta	ventumontaj
	acc.	ventumantan	ventumantajn	ventumintan	ventumintajn	ventumontan	ventumontajn
passive participle		ventumata	ventumataj	ventumita	ventumitaj	ventumota	ventumotaj
	acc.	ventumatan	ventumatajn	ventumitan	ventumitajn	ventumotan	ventumotajn
nominal active participle		ventumanto	ventumantoj	ventuminto	ventumintoj	ventumonto	ventumontoj
	acc.	ventumanton	ventumantojn	ventuminton	ventumintojn	ventumonton	ventumontojn
nominal passive participle		ventumato	ventumatoj	ventumito	ventumitoj	ventumoto	ventumotoj
	acc.	ventumaton	ventumatojn	ventumiton	ventumitojn	ventumoton	ventumotojn
adverbial active participle		ventumante		ventuminte		ventumonte
adverbial passive participle		ventumate		ventumite		ventumote

infinitive		ventumi						imperative		ventumu						conditional		ventumus

Derived terms

• ventumilo (“a fan (handheld)”)