venitus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Formally the perfect passive participle of vēneō (“to be sold (as a slave)”), but this verb already has a passive sense, so it is unclear what meaning this participle has.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ˈu̯eː.ni.tus/, [ˈu̯eːnɪt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈve.ni.tus/, [ˈvɛːnit̪us]
Participle
[edit]vēnitus (feminine vēnita, neuter vēnitum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.- 4th cent. CE, Coelius Sedulius, Elegia 21–22:
- Reppulit ille famem, venitus crimine fratrum,
venditus est Christus, reppulit ille famem.
- Reppulit ille famem, venitus crimine fratrum,
Inflection
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | vēnitus | vēnita | vēnitum | vēnitī | vēnitae | vēnita | |
genitive | vēnitī | vēnitae | vēnitī | vēnitōrum | vēnitārum | vēnitōrum | |
dative | vēnitō | vēnitae | vēnitō | vēnitīs | |||
accusative | vēnitum | vēnitam | vēnitum | vēnitōs | vēnitās | vēnita | |
ablative | vēnitō | vēnitā | vēnitō | vēnitīs | |||
vocative | vēnite | vēnita | vēnitum | vēnitī | vēnitae | vēnita |