From Wiktionary, the free dictionary
From veç + -antë, the first element a widespread colloquial form of vetëm (“only”), from vetë (“self”).
i veçantë (feminine plural të veçanta)
- specific, particular
- unique; peculiar, distinctive
- “veçantë”, in FGJSSH: Fjalor i gjuhës së sotme shqipe [Dictionary of the modern Albanian language][1] (in Albanian), 1980
- “veçantë”, in FGJSH: Fjalor i gjuhës shqipe [Dictionary of the Albanian language] (in Albanian), 2006
- Newmark, L. (1999) “veçantë”, in Oxford Albanian-English Dictionary[2]