valbijl

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

Compound of vallen +‎ bijl. First attested singly in 1798, but only entering wide circulation in the 1820s, apparently readopted as a calque of German Fallbeil.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvɑl.bɛi̯l/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: val‧bijl

Noun

[edit]

valbijl f (plural valbijlen)

  1. guillotine
    Synonym: guillotine
    • 1798, “De lotgevallen van Marcus Antonius, Pierre la Ramee en Cazotte met elkanderen vergeleken”, in Vaderlands zakboekje, ter bevordering van wetenschappen en fraaije letteren. Of Almanak voor het jaar 1798, page 65:
      Maar ook zij waren nog eenigermaate gelukkig te achten, die de wraak eener verbitterde partij, door eenen gerechtelijken of buitengerechtelijken moord, in een ogenblik vernielde, en wien de ſnellende valbijl aan de verſchrikkingen en benaauwdheden der gevangenis ontrukte.
      (please add an English translation of this quotation)