Jump to content

vaeltelu

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

vaellella +‎ -u

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈʋɑeltelu/, [ˈʋɑ̝e̞l̪ˌt̪e̞lu]
  • Rhymes: -elu
  • Hyphenation(key): va‧el‧te‧lu

Noun

[edit]

vaeltelu

  1. wandering around, roaming

Declension

[edit]
Inflection of vaeltelu (Kotus type 2/palvelu, no gradation)
nominative vaeltelu vaeltelut
genitive vaeltelun vaeltelujen
vaelteluiden
vaelteluitten
partitive vaeltelua vaelteluja
vaelteluita
illative vaelteluun vaelteluihin
singular plural
nominative vaeltelu vaeltelut
accusative nom. vaeltelu vaeltelut
gen. vaeltelun
genitive vaeltelun vaeltelujen
vaelteluiden
vaelteluitten
partitive vaeltelua vaelteluja
vaelteluita
inessive vaeltelussa vaelteluissa
elative vaeltelusta vaelteluista
illative vaelteluun vaelteluihin
adessive vaeltelulla vaelteluilla
ablative vaeltelulta vaelteluilta
allative vaeltelulle vaelteluille
essive vaelteluna vaelteluina
translative vaelteluksi vaelteluiksi
abessive vaeltelutta vaelteluitta
instructive vaelteluin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of vaeltelu (Kotus type 2/palvelu, no gradation)

Further reading

[edit]