vígðr

Old Norse

Participle

vígðr

1. past participle of vígja
   • Kjalnesinga saga, chap. 1 (Johanna Arina Huberta Posthumus (ed.). Groningen 1911, p. 7)

     Þar stóð Þórr í miðju ok ǫnnur goð á tvær hendr; frammi fyrir þar stóð stallr með miklum hagleik gǫrr ok þiljaðr ofan með járni; þar á skyldi vera eldr, sá er aldri skyldi slokna; þat kǫlluðu þeir vígðan eld.

     There Thunder stood in the middle and another god on each side; in front of him stood a pedestal made with great skill and fitted on the top with iron; on it should be a fire, which should never go out; they called it hallowed fire.

Declension

    Strong declension of vígðr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	vígðr	vígð	vígt
accusative	vígðan	vígða	vígt
dative	vígðum	vígðri	vígðu
genitive	vígðs	vígðrar	vígðs
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	vígðir	vígðar	vígð
accusative	vígða	vígðar	vígð
dative	vígðum	vígðum	vígðum
genitive	vígðra	vígðra	vígðra

    Weak declension of vígðr

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	vígði	vígða	vígða
accusative	vígða	vígðu	vígða
dative	vígða	vígðu	vígða
genitive	vígða	vígðu	vígða
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	vígðu	vígðu	vígðu
accusative	vígðu	vígðu	vígðu
dative	vígðum	vígðum	vígðum
genitive	vígðu	vígðu	vígðu