vâjâit
Jump to navigation
Jump to search
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Past participle of vâjâi.
Noun
[edit]vâjâit n (plural vâjâituri)
Declension
[edit]Declension of vâjâit
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) vâjâit | vâjâitul | (niște) vâjâituri | vâjâiturile |
genitive/dative | (unui) vâjâit | vâjâitului | (unor) vâjâituri | vâjâiturilor |
vocative | vâjâitule | vâjâiturilor |
Verb
[edit]vâjâit (past participle of vâjâi)
- past participle of vâjâi