uziemić

Polish

Etymology

From u- +‎ ziemia +‎ -ić.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈʑɛ.mit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛmit͡ɕ
• Syllabification: u‧zie‧mić

Verb

uziemić pf (imperfective uziemiać)

1. (transitive) to ground, earth up (connect to a ground)
2. (transitive, colloquial) to encumber
3. (transitive, colloquial) to kill

Conjugation

Conjugation of uziemić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uziemić
future tense	1st	uziemię			uziemimy
	2nd	uziemisz			uziemicie
	3rd	uziemi			uziemią
	impersonal	uziemi się
past tense	1st	uziemiłem, -(e)m uziemił	uziemiłam, -(e)m uziemiła	uziemiłom, -(e)m uziemiło	uziemiliśmy, -(e)śmy uziemili	uziemiłyśmy, -(e)śmy uziemiły
	2nd	uziemiłeś, -(e)ś uziemił	uziemiłaś, -(e)ś uziemiła	uziemiłoś, -(e)ś uziemiło	uziemiliście, -(e)ście uziemili	uziemiłyście, -(e)ście uziemiły
	3rd	uziemił	uziemiła	uziemiło	uziemili	uziemiły
	impersonal	uziemiono
conditional	1st	uziemiłbym, bym uziemił	uziemiłabym, bym uziemiła	uziemiłobym, bym uziemiło	uziemilibyśmy, byśmy uziemili	uziemiłybyśmy, byśmy uziemiły
	2nd	uziemiłbyś, byś uziemił	uziemiłabyś, byś uziemiła	uziemiłobyś, byś uziemiło	uziemilibyście, byście uziemili	uziemiłybyście, byście uziemiły
	3rd	uziemiłby, by uziemił	uziemiłaby, by uziemiła	uziemiłoby, by uziemiło	uziemiliby, by uziemili	uziemiłyby, by uziemiły
	impersonal	uziemiono by
imperative	1st	niech uziemię			uziemmy
	2nd	uziem			uziemcie
	3rd	niech uziemi			niech uziemią
passive adjectival participle		uziemiony	uziemiona	uziemione	uziemieni	uziemione
anterior adverbial participle		uziemiwszy
verbal noun		uziemienie

Related terms

• uziemiacz
• uziemienie

 

Further reading

• uziemić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uziemić in Polish dictionaries at PWN