uydurma

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اویدرمه (uydurma).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

uydurma (definite accusative uydurmayı, plural uydurmalar)

1. verbal noun of uydurmak

Declension

Inflection
Nominative	uydurma
Definite accusative	uydurmayı
	Singular	Plural
Nominative	uydurma	uydurmalar
Definite accusative	uydurmayı	uydurmaları
Dative	uydurmaya	uydurmalara
Locative	uydurmada	uydurmalarda
Ablative	uydurmadan	uydurmalardan
Genitive	uydurmanın	uydurmaların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular uydurmam uydurmalarım 2nd singular uydurman uydurmaların 3rd singular uydurması uydurmaları 1st plural uydurmamız uydurmalarımız 2nd plural uydurmanız uydurmalarınız 3rd plural uydurmaları uydurmaları Definite accusative Singular Plural 1st singular uydurmamı uydurmalarımı 2nd singular uydurmanı uydurmalarını 3rd singular uydurmasını uydurmalarını 1st plural uydurmamızı uydurmalarımızı 2nd plural uydurmanızı uydurmalarınızı 3rd plural uydurmalarını uydurmalarını Dative Singular Plural 1st singular uydurmama uydurmalarıma 2nd singular uydurmana uydurmalarına 3rd singular uydurmasına uydurmalarına 1st plural uydurmamıza uydurmalarımıza 2nd plural uydurmanıza uydurmalarınıza 3rd plural uydurmalarına uydurmalarına Locative Singular Plural 1st singular uydurmamda uydurmalarımda 2nd singular uydurmanda uydurmalarında 3rd singular uydurmasında uydurmalarında 1st plural uydurmamızda uydurmalarımızda 2nd plural uydurmanızda uydurmalarınızda 3rd plural uydurmalarında uydurmalarında Ablative Singular Plural 1st singular uydurmamdan uydurmalarımdan 2nd singular uydurmandan uydurmalarından 3rd singular uydurmasından uydurmalarından 1st plural uydurmamızdan uydurmalarımızdan 2nd plural uydurmanızdan uydurmalarınızdan 3rd plural uydurmalarından uydurmalarından Genitive Singular Plural 1st singular uydurmamın uydurmalarımın 2nd singular uydurmanın uydurmalarının 3rd singular uydurmasının uydurmalarının 1st plural uydurmamızın uydurmalarımızın 2nd plural uydurmanızın uydurmalarınızın 3rd plural uydurmalarının uydurmalarının
Predicative forms Singular Plural 1st singular uydurmayım uydurmalarım 2nd singular uydurmasın uydurmalarsın 3rd singular uydurma uydurmadır uydurmalar uydurmalardır 1st plural uydurmayız uydurmalarız 2nd plural uydurmasınız uydurmalarsınız 3rd plural uydurmalar uydurmalardır

Adjective

uydurma

1. fabricated, forged, false, made up
   • 1938 July 18, Anadolu Agency, “Şarkî Sibirya'da harp hali ilânı doğru değil!”, in Kurun, page 4:

     Tass Ajansı, Şarkî Sibiryada gûya harp hali ilân edildiğine ve Mareşal Blüherin de ora kumandanlığına tayin edildiğine dair cenubî Amerikada çıkan haberlerin kat'iyyen essasız ve uydurma olduğnu beyan etmektedir.

     (please add an English translation of this quotation)

Verb

uydurma

1. second-person singular negative imperative of uydurmak

References

• Redhouse, James W. (1890) “اویدرمه”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 273
• Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN