uwieńczyć

Polish

Etymology

From u- +‎ wieńczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈvjɛɲ.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: u‧wień‧czyć

Verb

uwieńczyć pf (imperfective uwieńczać)

1. (transitive, figuratively) to have the results of something crowned with success

   Za kwadrans pierwsza, kiedy długie oczekiwanie uwieńczone zostało wreszczie sukcesem. ― Quarter until one o'clock, when long expectations are crowned with success.

2. (transitive) to decorate or crown something with a wreath

   Cierniami uwieńczoną i głębokich pełno ran głowę skłonił Pan. ― God bowed his head, crowned with thorns and full of deep wounds.

3. (transitive) to award someone with a laurel wreath

   Zwycięzcy konkursu byli uroczyście uwieńczeni. ― The winners of the competition were ceremonially awarded with a laurel wreath.

4. (transitive) to award someone for outstanding accomplishments within a field

   W 1902 Ronald Ross był uwieńczony nagrodą Nobla za swoje odkrycia związane z malarią. ― In 1902, Ronald Ross was awarded the Nobel Prize for his discoveries regarding malaria.

Conjugation

Conjugation of uwieńczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uwieńczyć
future tense	1st	uwieńczę			uwieńczymy
	2nd	uwieńczysz			uwieńczycie
	3rd	uwieńczy			uwieńczą
	impersonal	uwieńczy się
past tense	1st	uwieńczyłem, -(e)m uwieńczył	uwieńczyłam, -(e)m uwieńczyła	uwieńczyłom, -(e)m uwieńczyło	uwieńczyliśmy, -(e)śmy uwieńczyli	uwieńczyłyśmy, -(e)śmy uwieńczyły
	2nd	uwieńczyłeś, -(e)ś uwieńczył	uwieńczyłaś, -(e)ś uwieńczyła	uwieńczyłoś, -(e)ś uwieńczyło	uwieńczyliście, -(e)ście uwieńczyli	uwieńczyłyście, -(e)ście uwieńczyły
	3rd	uwieńczył	uwieńczyła	uwieńczyło	uwieńczyli	uwieńczyły
	impersonal	uwieńczono
conditional	1st	uwieńczyłbym, bym uwieńczył	uwieńczyłabym, bym uwieńczyła	uwieńczyłobym, bym uwieńczyło	uwieńczylibyśmy, byśmy uwieńczyli	uwieńczyłybyśmy, byśmy uwieńczyły
	2nd	uwieńczyłbyś, byś uwieńczył	uwieńczyłabyś, byś uwieńczyła	uwieńczyłobyś, byś uwieńczyło	uwieńczylibyście, byście uwieńczyli	uwieńczyłybyście, byście uwieńczyły
	3rd	uwieńczyłby, by uwieńczył	uwieńczyłaby, by uwieńczyła	uwieńczyłoby, by uwieńczyło	uwieńczyliby, by uwieńczyli	uwieńczyłyby, by uwieńczyły
	impersonal	uwieńczono by
imperative	1st	niech uwieńczę			uwieńczmy
	2nd	uwieńcz			uwieńczcie
	3rd	niech uwieńczy			niech uwieńczą
passive adjectival participle		uwieńczony	uwieńczona	uwieńczone	uwieńczeni	uwieńczone
anterior adverbial participle		uwieńczywszy
verbal noun		uwieńczenie

Further reading

• uwieńczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uwieńczyć in Polish dictionaries at PWN