uwłaszczyć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ włość +‎ -yć, under influence from Czech vlast. Compare własny.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /uˈvwaʂ.t͡ʂɘt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aʂt͡ʂɘt͡ɕ
  • Syllabification: u‧własz‧czyć

Verb

[edit]

uwłaszczyć pf (imperfective uwłaszczać)

  1. (transitive, property law) to grant property rights (to give ownership of real estate to its occupant)
    • 1901, Władysław Matlakowski, Zdobienie i sprzęt ludu polskiego na Podhalu. Zarysy życia ludowego[1], Warszawa: P. Laskauer i W. Babicki, archived from the original on 2024-07-18, page 5:
      W miarę rozsprzedawania, lub podziału wsi szlacheckich i separacyj uwłaszczonych, znikają stare, słowiańskie wsi, ciągnące się długo, dom koło domu, [...]
      To the extent of the separate selling and division of noble-owned farmlands and the separations of those given to their occupants, the old Slavic villages, extending a long way, with one house by the next, are disappearing...
    1. (transitive, historical, property law) to grant property rights (to give peasants ownership of their farmland)
      • 1965 (first published a. 1890), Oskar Kolberg, Pomorze[2], Polskie Wydawnictwo Muzyczne, archived from the original on 2024-07-18, page 299:
        Włościanie uwłaszczeni wybudowali się każdy na swoim polu, tworząc porozrzucane kolonie.
        The farmers who got their own land built themselves houses each on their own field, creating spread-out colonies.
  2. (reflexive with się, property law) to gain property rights (to gain ownership of the real estate that one occupies)

Conjugation

[edit]
Conjugation of uwłaszczyć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive uwłaszczyć
future tense 1st uwłaszczę uwłaszczymy
2nd uwłaszczysz uwłaszczycie
3rd uwłaszczy uwłaszczą
impersonal uwłaszczy się
past tense 1st uwłaszczyłem,
-(e)m uwłaszczył
uwłaszczyłam,
-(e)m uwłaszczyła
uwłaszczyłom,
-(e)m uwłaszczyło
uwłaszczyliśmy,
-(e)śmy uwłaszczyli
uwłaszczyłyśmy,
-(e)śmy uwłaszczyły
2nd uwłaszczyłeś,
-(e)ś uwłaszczył
uwłaszczyłaś,
-(e)ś uwłaszczyła
uwłaszczyłoś,
-(e)ś uwłaszczyło
uwłaszczyliście,
-(e)ście uwłaszczyli
uwłaszczyłyście,
-(e)ście uwłaszczyły
3rd uwłaszczył uwłaszczyła uwłaszczyło uwłaszczyli uwłaszczyły
impersonal uwłaszczono
conditional 1st uwłaszczyłbym,
bym uwłaszczył
uwłaszczyłabym,
bym uwłaszczyła
uwłaszczyłobym,
bym uwłaszczyło
uwłaszczylibyśmy,
byśmy uwłaszczyli
uwłaszczyłybyśmy,
byśmy uwłaszczyły
2nd uwłaszczyłbyś,
byś uwłaszczył
uwłaszczyłabyś,
byś uwłaszczyła
uwłaszczyłobyś,
byś uwłaszczyło
uwłaszczylibyście,
byście uwłaszczyli
uwłaszczyłybyście,
byście uwłaszczyły
3rd uwłaszczyłby,
by uwłaszczył
uwłaszczyłaby,
by uwłaszczyła
uwłaszczyłoby,
by uwłaszczyło
uwłaszczyliby,
by uwłaszczyli
uwłaszczyłyby,
by uwłaszczyły
impersonal uwłaszczono by
imperative 1st niech uwłaszczę uwłaszczmy
2nd uwłaszcz uwłaszczcie
3rd niech uwłaszczy niech uwłaszczą
passive adjectival participle uwłaszczony uwłaszczona uwłaszczone uwłaszczeni uwłaszczone
anterior adverbial participle uwłaszczywszy
verbal noun uwłaszczenie

Derived terms

[edit]
nouns
[edit]
adjectives

Further reading

[edit]
  • uwłaszczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uwłaszczyć się in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uwłaszczyć in Polish dictionaries at PWN