uurre

Finnish

Etymology

From Proto-Finnic *uurdëk. Equivalent to uurtaa (“to groove, furrow”) +‎ -e.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈuːrːeˣ/, [ˈuːrːe̞(ʔ)]
• Rhymes: -uːrːe
• Hyphenation^(key): uur‧re

Noun

uurre

1. furrow, line (deep wrinkle, such as in the skin of the face, especially on someone's forehead)

   Väsyneenä hänen otsalleen ilmestyi syvä uurre.

   When she was tired, a deep furrow appeared on her forehead.

2. rut (track worn in the ground, as from the passage of many wheels along a road)
3. (geology) groove, striation (scratch or gouge cut into bedrock by glacial abrasion)

Declension

Inflection of uurre (Kotus type 48*K/hame, rt-rr gradation)
nominative		uurre	uurteet
genitive		uurteen	uurteiden uurteitten
partitive		uurretta	uurteita
illative		uurteeseen	uurteisiin uurteihin
		singular	plural
nominative		uurre	uurteet
accusative	nom.	uurre	uurteet
	gen.	uurteen
genitive		uurteen	uurteiden uurteitten
partitive		uurretta	uurteita
inessive		uurteessa	uurteissa
elative		uurteesta	uurteista
illative		uurteeseen	uurteisiin uurteihin
adessive		uurteella	uurteilla
ablative		uurteelta	uurteilta
allative		uurteelle	uurteille
essive		uurteena	uurteina
translative		uurteeksi	uurteiksi
abessive		uurteetta	uurteitta
instructive		—	uurtein
comitative		See the possessive forms below.

Possessive forms of uurre (Kotus type 48*K/hame, rt-rr gradation)

first-person singular possessor singular plural nominative uurteeni uurteeni accusative nom. uurteeni uurteeni gen. uurteeni genitive uurteeni uurteideni uurteitteni partitive uurrettani uurteitani inessive uurteessani uurteissani elative uurteestani uurteistani illative uurteeseeni uurteisiini uurteihini adessive uurteellani uurteillani ablative uurteeltani uurteiltani allative uurteelleni uurteilleni essive uurteenani uurteinani translative uurteekseni uurteikseni abessive uurteettani uurteittani instructive — — comitative — uurteineni second-person singular possessor singular plural nominative uurteesi uurteesi accusative nom. uurteesi uurteesi gen. uurteesi genitive uurteesi uurteidesi uurteittesi partitive uurrettasi uurteitasi inessive uurteessasi uurteissasi elative uurteestasi uurteistasi illative uurteeseesi uurteisiisi uurteihisi adessive uurteellasi uurteillasi ablative uurteeltasi uurteiltasi allative uurteellesi uurteillesi essive uurteenasi uurteinasi translative uurteeksesi uurteiksesi abessive uurteettasi uurteittasi instructive — — comitative — uurteinesi first-person plural possessor singular plural nominative uurteemme uurteemme accusative nom. uurteemme uurteemme gen. uurteemme genitive uurteemme uurteidemme uurteittemme partitive uurrettamme uurteitamme inessive uurteessamme uurteissamme elative uurteestamme uurteistamme illative uurteeseemme uurteisiimme uurteihimme adessive uurteellamme uurteillamme ablative uurteeltamme uurteiltamme allative uurteellemme uurteillemme essive uurteenamme uurteinamme translative uurteeksemme uurteiksemme abessive uurteettamme uurteittamme instructive — — comitative — uurteinemme second-person plural possessor singular plural nominative uurteenne uurteenne accusative nom. uurteenne uurteenne gen. uurteenne genitive uurteenne uurteidenne uurteittenne partitive uurrettanne uurteitanne inessive uurteessanne uurteissanne elative uurteestanne uurteistanne illative uurteeseenne uurteisiinne uurteihinne adessive uurteellanne uurteillanne ablative uurteeltanne uurteiltanne allative uurteellenne uurteillenne essive uurteenanne uurteinanne translative uurteeksenne uurteiksenne abessive uurteettanne uurteittanne instructive — — comitative — uurteinenne third-person possessor singular plural nominative uurteensa uurteensa accusative nom. uurteensa uurteensa gen. uurteensa genitive uurteensa uurteidensa uurteittensa partitive uurrettaan uurrettansa uurteitaan uurteitansa inessive uurteessaan uurteessansa uurteissaan uurteissansa elative uurteestaan uurteestansa uurteistaan uurteistansa illative uurteeseensa uurteisiinsa uurteihinsa adessive uurteellaan uurteellansa uurteillaan uurteillansa ablative uurteeltaan uurteeltansa uurteiltaan uurteiltansa allative uurteelleen uurteellensa uurteilleen uurteillensa essive uurteenaan uurteenansa uurteinaan uurteinansa translative uurteekseen uurteeksensa uurteikseen uurteiksensa abessive uurteettaan uurteettansa uurteittaan uurteittansa instructive — — comitative — uurteineen uurteinensa

Synonyms

• ura
• uurros
• uurto

Derived terms

• uurteellinen
• uurteinen

 

compounds

• aivouurre
• hienouurresulkukotilo
• jakouurre
• keskiuurre
• uurreastia
• uurrehöylä
• uurreliitos
• uurresaha
• uurretiili

 

Further reading

• “uurre”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish]‎^[1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-04

Ingrian

Etymology

From Proto-Finnic *uurdëk. Cognates include Finnish uurre and Estonian uure.

Pronunciation

• (Ala-Laukaa) IPA^(key): /ˈuːrːe/, [ˈuːrː]
• (Soikkola) IPA^(key): /ˈuːrːe/, [ˈuːrːe̞]
• Rhymes: -uːrː, -uːrːe
• Hyphenation: uur‧re

Noun

uurre

1. groove

Declension

Declension of uurre (type 6/lähe, no gradation)
	singular	plural
nominative	uurre	uurreet
genitive	uurreen	uurrein
partitive	uurretta	uurreita
illative	uurreesse	uurreisse
inessive	uurrees	uurreis
elative	uurreest	uurreist
allative	uurreelle	uurreille
adessive	uurreel	uurreil
ablative	uurreelt	uurreilt
translative	uurreeks	uurreiks
essive	uurreenna, uurreen	uurreinna, uurrein
exessive1)	uurreent	uurreint
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References

• Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 627