utuczyć

Polish

Etymology

From u- +‎ tuczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈtu.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: u‧tu‧czyć

Verb

utuczyć pf (imperfective tuczyć)

1. (transitive) to fatten (feed a stock animal for slaughter)
2. (transitive, colloquial) to overfeed
3. (intransitive, of food) to cause weight gain
4. (reflexive with się, colloquial) to overeat

Conjugation

Conjugation of utuczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		utuczyć
future tense	1st	utuczę			utuczymy
	2nd	utuczysz			utuczycie
	3rd	utuczy			utuczą
	impersonal	utuczy się
past tense	1st	utuczyłem, -(e)m utuczył	utuczyłam, -(e)m utuczyła	utuczyłom, -(e)m utuczyło	utuczyliśmy, -(e)śmy utuczyli	utuczyłyśmy, -(e)śmy utuczyły
	2nd	utuczyłeś, -(e)ś utuczył	utuczyłaś, -(e)ś utuczyła	utuczyłoś, -(e)ś utuczyło	utuczyliście, -(e)ście utuczyli	utuczyłyście, -(e)ście utuczyły
	3rd	utuczył	utuczyła	utuczyło	utuczyli	utuczyły
	impersonal	utuczono
conditional	1st	utuczyłbym, bym utuczył	utuczyłabym, bym utuczyła	utuczyłobym, bym utuczyło	utuczylibyśmy, byśmy utuczyli	utuczyłybyśmy, byśmy utuczyły
	2nd	utuczyłbyś, byś utuczył	utuczyłabyś, byś utuczyła	utuczyłobyś, byś utuczyło	utuczylibyście, byście utuczyli	utuczyłybyście, byście utuczyły
	3rd	utuczyłby, by utuczył	utuczyłaby, by utuczyła	utuczyłoby, by utuczyło	utuczyliby, by utuczyli	utuczyłyby, by utuczyły
	impersonal	utuczono by
imperative	1st	niech utuczę			utuczmy
	2nd	utucz			utuczcie
	3rd	niech utuczy			niech utuczą
passive adjectival participle		utuczony	utuczona	utuczone	utuczeni	utuczone
anterior adverbial participle		utuczywszy
verbal noun		utuczenie

Related terms

adjective

• tuczny

 

nouns

• tucznik
• tuk

 

Further reading

• utuczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• utuczyć in Polish dictionaries at PWN