Jump to content

utrmácený

From Wiktionary, the free dictionary

Czech

[edit]

Adjective

[edit]

utrmácený

  1. exhausted
    Antonym: odpočatý

Declension

[edit]
Declension of utrmácený (hard)
singular
masculine feminine neuter
animate inanimate
nominative utrmácený utrmácená utrmácené
genitive utrmáceného utrmácené utrmáceného
dative utrmácenému utrmácené utrmácenému
accusative utrmáceného utrmácený utrmácenou utrmácené
locative utrmáceném utrmácené utrmáceném
instrumental utrmáceným utrmácenou utrmáceným
plural
masculine feminine neuter
animate inanimate
nominative utrmácení utrmácené utrmácená
genitive utrmácených
dative utrmáceným
accusative utrmácené utrmácená
locative utrmácených
instrumental utrmácenými

See also

[edit]

Further reading

[edit]
  • utrmácený”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • utrmácený”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989