utonąć

Polish

Etymology

From u- +‎ tonąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈtɔ.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: u‧to‧nąć

Verb

utonąć pf (imperfective tonąć)

1. (intransitive) to drown
2. (intransitive, figuratively) to sink into something, to become absorbed by something
3. (intransitive) to delve into
4. (intransitive) to hide in something
5. (intransitive) to get lost

Conjugation

Conjugation of utonąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		utonąć
future tense	1st	utonę			utoniemy
	2nd	utoniesz			utoniecie
	3rd	utonie			utoną
	impersonal	utonie się
past tense	1st	utonąłem, -(e)m utonął	utonęłam, -(e)m utonęła	utonęłom, -(e)m utonęło	utonęliśmy, -(e)śmy utonęli	utonęłyśmy, -(e)śmy utonęły
	2nd	utonąłeś, -(e)ś utonął	utonęłaś, -(e)ś utonęła	utonęłoś, -(e)ś utonęło	utonęliście, -(e)ście utonęli	utonęłyście, -(e)ście utonęły
	3rd	utonął	utonęła	utonęło	utonęli	utonęły
	impersonal	utonięto
conditional	1st	utonąłbym, bym utonął	utonęłabym, bym utonęła	utonęłobym, bym utonęło	utonęlibyśmy, byśmy utonęli	utonęłybyśmy, byśmy utonęły
	2nd	utonąłbyś, byś utonął	utonęłabyś, byś utonęła	utonęłobyś, byś utonęło	utonęlibyście, byście utonęli	utonęłybyście, byście utonęły
	3rd	utonąłby, by utonął	utonęłaby, by utonęła	utonęłoby, by utonęło	utonęliby, by utonęli	utonęłyby, by utonęły
	impersonal	utonięto by
imperative	1st	niech utonę			utońmy
	2nd	utoń			utońcie
	3rd	niech utonie			niech utoną
anterior adverbial participle		utonąwszy
verbal noun		utonięcie

Derived terms

proverb

• co ma wisieć, nie utonie

 

Further reading

• utonąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• utonąć in Polish dictionaries at PWN