From Wiktionary, the free dictionary
Deverbal from ustroić.
ustrój m inan
- form of government, e.g. republic, monarchy, etc.
- living organism; lifeform
See the etymology of the corresponding lemma form.
ustrój
- second-person singular imperative of ustroić
- ustrój in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ustrój in Polish dictionaries at PWN