Jump to content

ustawać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From u- +‎ stawać.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -avat͡ɕ
  • Syllabification: u‧sta‧wać

Verb

[edit]

ustawać impf (perfective ustać)

  1. (intransitive, literary) to cease
  2. (intransitive, Żywiec) Synonym of nużyć się

Conjugation

[edit]
Conjugation of ustawać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ustawać
present tense 1st ustaję ustajemy
2nd ustajesz ustajecie
3rd ustaje ustają
impersonal ustaje się
past tense 1st ustawałem,
-(e)m ustawał
ustawałam,
-(e)m ustawała
ustawałom,
-(e)m ustawało
ustawaliśmy,
-(e)śmy ustawali
ustawałyśmy,
-(e)śmy ustawały
2nd ustawałeś,
-(e)ś ustawał
ustawałaś,
-(e)ś ustawała
ustawałoś,
-(e)ś ustawało
ustawaliście,
-(e)ście ustawali
ustawałyście,
-(e)ście ustawały
3rd ustawał ustawała ustawało ustawali ustawały
impersonal ustawano
future tense 1st będę ustawał,
będę ustawać
będę ustawała,
będę ustawać
będę ustawało,
będę ustawać
będziemy ustawali,
będziemy ustawać
będziemy ustawały,
będziemy ustawać
2nd będziesz ustawał,
będziesz ustawać
będziesz ustawała,
będziesz ustawać
będziesz ustawało,
będziesz ustawać
będziecie ustawali,
będziecie ustawać
będziecie ustawały,
będziecie ustawać
3rd będzie ustawał,
będzie ustawać
będzie ustawała,
będzie ustawać
będzie ustawało,
będzie ustawać
będą ustawali,
będą ustawać
będą ustawały,
będą ustawać
impersonal będzie ustawać się
conditional 1st ustawałbym,
bym ustawał
ustawałabym,
bym ustawała
ustawałobym,
bym ustawało
ustawalibyśmy,
byśmy ustawali
ustawałybyśmy,
byśmy ustawały
2nd ustawałbyś,
byś ustawał
ustawałabyś,
byś ustawała
ustawałobyś,
byś ustawało
ustawalibyście,
byście ustawali
ustawałybyście,
byście ustawały
3rd ustawałby,
by ustawał
ustawałaby,
by ustawała
ustawałoby,
by ustawało
ustawaliby,
by ustawali
ustawałyby,
by ustawały
impersonal ustawano by
imperative 1st niech ustaję ustawajmy
2nd ustawaj ustawajcie
3rd niech ustaje niech ustają
active adjectival participle ustający ustająca ustające ustający ustające
contemporary adverbial participle ustając
verbal noun ustawanie
[edit]
adjective
adverb
noun

Further reading

[edit]
  • ustawać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ustawać in Polish dictionaries at PWN
  • Izydor Kopernicki (1875) “ustawać”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 377