urozmaicenie

Polish

Etymology

From urozmaicić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.rɔz.ma.iˈt͡sɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧roz‧ma‧i‧ce‧nie

Noun

urozmaicenie n

1. verbal noun of urozmaicić
2. variety, diversity, change

Declension

Declension of urozmaicenie

	singular	plural
nominative	urozmaicenie	urozmaicenia
genitive	urozmaicenia	urozmaiceń
dative	urozmaiceniu	urozmaiceniom
accusative	urozmaicenie	urozmaicenia
instrumental	urozmaiceniem	urozmaiceniami
locative	urozmaiceniu	urozmaiceniach
vocative	urozmaicenie	urozmaicenia

Further reading

• urozmaicenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• urozmaicenie in Polish dictionaries at PWN