urokliwość

Polish

Etymology

From urokliwy +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.rɔˈkli.vɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ivɔɕt͡ɕ
• Syllabification: u‧ro‧kli‧wość

Noun

urokliwość f

1. charm, charmingness (quality of being charming)

   Synonym: urok

Declension

Declension of urokliwość

	singular
nominative	urokliwość
genitive	urokliwości
dative	urokliwości
accusative	urokliwość
instrumental	urokliwością
locative	urokliwości
vocative	urokliwości

Related terms

adjectives

• urokliwy

 

adverbs

• urokliwie

 

Further reading

• urokliwość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• urokliwość in Polish dictionaries at PWN