From u- + roić.
- IPA(key): /uˈrɔ.it͡ɕ/
- Rhymes: -ɔit͡ɕ
- Syllabification: u‧ro‧ić
uroić pf (imperfective roić)
- (transitive) to imagine, to dream up
- (reflexive with się) to come to mind, to be imagined
Conjugation of uroić pf
|
uroić
|
uroję
|
uroimy
|
uroisz
|
uroicie
|
uroi
|
uroją
|
uroi się
|
uroiłem, -(e)m uroił
|
uroiłam, -(e)m uroiła
|
uroiłom, -(e)m uroiło
|
uroiliśmy, -(e)śmy uroili
|
uroiłyśmy, -(e)śmy uroiły
|
uroiłeś, -(e)ś uroił
|
uroiłaś, -(e)ś uroiła
|
uroiłoś, -(e)ś uroiło
|
uroiliście, -(e)ście uroili
|
uroiłyście, -(e)ście uroiły
|
uroił
|
uroiła
|
uroiło
|
uroili
|
uroiły
|
urojono
|
uroiłbym, bym uroił
|
uroiłabym, bym uroiła
|
uroiłobym, bym uroiło
|
uroilibyśmy, byśmy uroili
|
uroiłybyśmy, byśmy uroiły
|
uroiłbyś, byś uroił
|
uroiłabyś, byś uroiła
|
uroiłobyś, byś uroiło
|
uroilibyście, byście uroili
|
uroiłybyście, byście uroiły
|
uroiłby, by uroił
|
uroiłaby, by uroiła
|
uroiłoby, by uroiło
|
uroiliby, by uroili
|
uroiłyby, by uroiły
|
urojono by
|
niech uroję
|
urójmy
|
urój
|
urójcie
|
niech uroi
|
niech uroją
|
urojony
|
urojona
|
urojone
|
urojeni
|
urojone
|
uroiwszy
|
urojenie
|
- uroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uroić in Polish dictionaries at PWN