uratować

Polish

Etymology

From u- +‎ ratować.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.raˈtɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: u‧ra‧to‧wać

Verb

uratować pf (imperfective ratować)

1. (transitive) to save, to rescue
2. (reflexive with się) to save oneself, to be saved

Conjugation

Conjugation of uratować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uratować
future tense	1st	uratuję			uratujemy
	2nd	uratujesz			uratujecie
	3rd	uratuje			uratują
	impersonal	uratuje się
past tense	1st	uratowałem, -(e)m uratował	uratowałam, -(e)m uratowała	uratowałom, -(e)m uratowało	uratowaliśmy, -(e)śmy uratowali	uratowałyśmy, -(e)śmy uratowały
	2nd	uratowałeś, -(e)ś uratował	uratowałaś, -(e)ś uratowała	uratowałoś, -(e)ś uratowało	uratowaliście, -(e)ście uratowali	uratowałyście, -(e)ście uratowały
	3rd	uratował	uratowała	uratowało	uratowali	uratowały
	impersonal	uratowano
conditional	1st	uratowałbym, bym uratował	uratowałabym, bym uratowała	uratowałobym, bym uratowało	uratowalibyśmy, byśmy uratowali	uratowałybyśmy, byśmy uratowały
	2nd	uratowałbyś, byś uratował	uratowałabyś, byś uratowała	uratowałobyś, byś uratowało	uratowalibyście, byście uratowali	uratowałybyście, byście uratowały
	3rd	uratowałby, by uratował	uratowałaby, by uratowała	uratowałoby, by uratowało	uratowaliby, by uratowali	uratowałyby, by uratowały
	impersonal	uratowano by
imperative	1st	niech uratuję			uratujmy
	2nd	uratuj			uratujcie
	3rd	niech uratuje			niech uratują
passive adjectival participle		uratowany	uratowana	uratowane	uratowani	uratowane
anterior adverbial participle		uratowawszy
verbal noun		uratowanie

Further reading

• uratować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• uratować in Polish dictionaries at PWN