uprzywilejowany

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From uprzywilejować +‎ -any.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /u.pʂɘ.vi.lɛ.jɔˈva.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -anɘ
  • Syllabification: u‧przy‧wi‧le‧jo‧wa‧ny

Adjective

[edit]

uprzywilejowany (comparative bardziej uprzywilejowany, superlative najbardziej uprzywilejowany, no derived adverb)

  1. privileged (having special privileges)

Declension

[edit]
[edit]
nouns
verbs

Participle

[edit]

uprzywilejowany (passive adjectival)

  1. masculine singular passive adjectival participle of uprzywilejować

Further reading

[edit]