upojenie

Polish

Etymology

From upoić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.pɔˈjɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧po‧je‧nie

Noun

upojenie n

1. verbal noun of upoić
2. intoxication, stupor, inebriation

Declension

Declension of upojenie

	singular	plural
nominative	upojenie	upojenia
genitive	upojenia	upojeń
dative	upojeniu	upojeniom
accusative	upojenie	upojenia
instrumental	upojeniem	upojeniami
locative	upojeniu	upojeniach
vocative	upojenie	upojenia

Further reading

• upojenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• upojenie in Polish dictionaries at PWN