upilnować

Polish

Etymology

From u- +‎ pilnować. First attested in 1656–1688.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /u.pilˈnɔ.vat͡ɕ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /u.pilˈnɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: u‧pil‧no‧wać

Verb

upilnować pf (imperfective pilnować)

1. (transitive) to watch over (to ensure nothing bad happens to someone) [with genitive ‘over whom/what’; in addition, with przed (+ instrumental) ‘from what’; or with żeby nie (+ infinitive or past-tense clause) ‘what shouldn't happen’]

   Synonyms: uchronić, ustrzec

2. (transitive) to watch over (to ensure that someone does what they ought to) [with accusative ‘over whom’]
3. (transitive) to watch over (to ensure that something is as it ought to be) [with genitive ‘over what’; or with żeby nie (+ infinitive or past-tense clause) ‘what shouldn't happen’]
4. (reflexive with się) to watch over each other (to ensure nothing bad happens to one another), [with przed (+ instrumental) ‘from what’]

   Synonym: ustrzec się

Conjugation

Conjugation of upilnować pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		upilnować
future tense	1st	upilnuję			upilnujemy
	2nd	upilnujesz			upilnujecie
	3rd	upilnuje			upilnują
	impersonal	upilnuje się
past tense	1st	upilnowałem, -(e)m upilnował	upilnowałam, -(e)m upilnowała	upilnowałom, -(e)m upilnowało	upilnowaliśmy, -(e)śmy upilnowali	upilnowałyśmy, -(e)śmy upilnowały
	2nd	upilnowałeś, -(e)ś upilnował	upilnowałaś, -(e)ś upilnowała	upilnowałoś, -(e)ś upilnowało	upilnowaliście, -(e)ście upilnowali	upilnowałyście, -(e)ście upilnowały
	3rd	upilnował	upilnowała	upilnowało	upilnowali	upilnowały
	impersonal	upilnowano
conditional	1st	upilnowałbym, bym upilnował	upilnowałabym, bym upilnowała	upilnowałobym, bym upilnowało	upilnowalibyśmy, byśmy upilnowali	upilnowałybyśmy, byśmy upilnowały
	2nd	upilnowałbyś, byś upilnował	upilnowałabyś, byś upilnowała	upilnowałobyś, byś upilnowało	upilnowalibyście, byście upilnowali	upilnowałybyście, byście upilnowały
	3rd	upilnowałby, by upilnował	upilnowałaby, by upilnowała	upilnowałoby, by upilnowało	upilnowaliby, by upilnowali	upilnowałyby, by upilnowały
	impersonal	upilnowano by
imperative	1st	niech upilnuję			upilnujmy
	2nd	upilnuj			upilnujcie
	3rd	niech upilnuje			niech upilnują
passive adjectival participle		upilnowany	upilnowana	upilnowane	upilnowani	upilnowane
anterior adverbial participle		upilnowawszy
verbal noun		upilnowanie

Further reading

• upilnować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• upilnować in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “upilnować”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “upilnować”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “upilnować”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 323
• upilnować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego