unieważnianie

Polish

Etymology

From unieważniać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.ɲɛ.vaʐˈɲa.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: u‧nie‧waż‧nia‧nie

Noun

unieważnianie n

1. verbal noun of unieważniać

Declension

Declension of unieważnianie

	singular
nominative	unieważnianie
genitive	unieważniania
dative	unieważnianiu
accusative	unieważnianie
instrumental	unieważnianiem
locative	unieważnianiu
vocative	unieważnianie

Further reading

• unieważnianie in Polish dictionaries at PWN