uncinatus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From uncīnus (“hook”) + -ātus.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /un.kiːˈnaː.tus/, [ʊŋkiːˈnäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /un.t͡ʃiˈna.tus/, [un̠ʲt͡ʃiˈnäːt̪us]
Adjective
[edit]uncīnātus (feminine uncīnāta, neuter uncīnātum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | uncīnātus | uncīnāta | uncīnātum | uncīnātī | uncīnātae | uncīnāta | |
genitive | uncīnātī | uncīnātae | uncīnātī | uncīnātōrum | uncīnātārum | uncīnātōrum | |
dative | uncīnātō | uncīnātae | uncīnātō | uncīnātīs | |||
accusative | uncīnātum | uncīnātam | uncīnātum | uncīnātōs | uncīnātās | uncīnāta | |
ablative | uncīnātō | uncīnātā | uncīnātō | uncīnātīs | |||
vocative | uncīnāte | uncīnāta | uncīnātum | uncīnātī | uncīnātae | uncīnāta |
Related terms
[edit]Descendants
[edit]- English: uncinate
References
[edit]- “uncinatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “uncinatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- uncinatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.