umrzyk

Polish

Etymology

From umrzeć (“to die”) +‎ -yk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈu.mʐɘk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -umʐɘk
• Syllabification: u‧mrzyk

Noun

umrzyk m pers

1. (colloquial, humorous) dead man, goner

   Synonyms: see Thesaurus:trup

Declension

Declension of umrzyk

	singular	plural
nominative	umrzyk	umrzyki/umrzykowie
genitive	umrzyka	umrzyków
dative	umrzykowi	umrzykom
accusative	umrzyka	umrzyków
instrumental	umrzykiem	umrzykami
locative	umrzyku	umrzykach
vocative	umrzyku	umrzyki/umrzykowie

Related terms

adjectives

• martwy

 

nouns

• śmierć

 

Further reading

• umrzyk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• umrzyk in Polish dictionaries at PWN